اردیبهشت ۸, ۱۴۰۳ ۳:۳۰ بعد از ظهر
مهاجران افغانستانی در ایالات متحده آمریکا
در دهه گذشته با پایان یافتن حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان، مهاجران افغانستانی در ایالات متحده آمریکا به طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بین سال‌های 2010 و 2022، جمعیت مهاجران افغانستانی تقریباً چهار برابر شد و از حدود 54000 به 195000 نفر رسید. این در حالی است که جمعیت کل مهاجران ایالات متحده در این بازه زمانی 16 درصد افزایش یافت. این افزایش قابل توجه را می‌توان به سال‌ها جنگ و بی‌ثباتی سیاسی در افغانستان نسبت داد که جریان پیوسته مهاجرت بشردوستانه را ایجاد کرد و همچنین خروج نیروهای ایالات متحده و متحدانش در سال 2021 از افغانستان.
خروج آمریکا از افغانستان نقطه عطفی برای مهاجران افغانستانی در سطح جهان و به ویژه در ایالات متحده بود. دولت بایدن عملیات استقبال از متحدان[1] را در سال 2021 آغاز کرد که به 76000 افغانستانی اقامت مشروط داد تا وارد ایالات متحده شوند. مهاجران افغان مقیم ایالات متحده در سال 2022 حدود 0.4 درصد از کل 46.2 میلیون مهاجر ایالات متحده را تشکیل می‌دادند. ایالات متحده از کشورهایی که بیشترین مهاجر افغان را دارند، بسیار فاصله دارد. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تخمین زده است که تا سال 2023 حدود 5.7 میلیون پناهنده افغان در سراسر جهان وجود داشته است که اکثریت بزرگ آن‌ها در ایران و پاکستان (به ترتیب 3.4 میلیون و 1.9 میلیون) سکونت دارند.
چندین دهه قبل از خروج ایالات متحده در سال 2021، درگیری‌های متعدد در افغانستان باعث وقوع مهاجرت از افغانستان به ایالات متحده شده بود از جمله در طول تهاجم شوروی در سال 1979 به افغانستان، آشفتگی‌های بعدی پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، جنگ داخلی دهه 1990 و دو دهه حضور ایالات متحده در این کشور. از زمان حمله به افغانستان به رهبری ایالات متحده در سال 2001، بسیاری از افغان‌ها به عنوان مترجم، مفسر و دیگر متخصصان با دولت آمریکا همکاری کردند یا از طرف دولت ایالات متحده فعالیت کردند.
در سال 2006 ایالات متحده برنامه ویزای ویژه مهاجرتی[2] را ایجاد کرد که مسیری را برای اقامت دائم قانونی (که به عنوان دریافت گرین کارت نیز شناخته می‌شود) برای مترجمان و مفسران افغانستانی و عراقی که توسط ارتش ایالات متحده استخدام می‌شوند، فراهم کرد. این برنامه در ابتدا حداکثر 50 ویزای ویژه مهاجرتی در هر سال مالی صادر می‌کرد اما چندین بار تمدید شده و برای افزایش آستانه تعداد نفرات اصلاح شده است. تصویب قانون حفاظت از متحدان افغانستان[3] در سال 2009، صلاحیت شمول در این برنامه را برای هر تبعه افغانستانی که توسط دولت آمریکا به کار گرفته می‌شود، گسترش داد. در خلال خروج نیروهای ایالات متحده در سال 2021، قانون جلوگیری از مرگ و صدمات از طریق تسریع صدور ویزاهای ویژه مهاجرتی[4] به دنبال ساده‌سازی فرآیند درخواست این ویزا بود.
با این حال اکثر افغان‌هایی که پس از خروج سال 2021 به ایالات متحده مهاجرت کردند، از طریق اقامت مشروط بشردوستانه آورده شدند. برخلاف کسانی که دارای ویزاهای ویژه مهاجرتی هستند، دارندگان اقامت مشروط راهی برای دستیابی به گرین کارت ندارند و فقط اجازه موقت حضور در کشور را دارند. کنگره مکرراً از تصویب قانونی که به افغان‌های دارای اقامت مشروط اجازه میدهد برای اخذ وضعیت حقوقی دائمی درخواست کنند و واجدین شرایط برای ویزاهای ویژه مهاجرتی را گسترش دهد، رد کرده است که در سال مالی 2022 راه اصلی دریافت اقامت دائم قانونی برای افغان‌ها بود.
در مقایسه با سایر مهاجران ایالات متحده، افغان‌ها کمتر به زبان انگلیسی مسلط هستند، سطح تحصیلات پایین‌تری دارند و مشارکت کمتری در نیروی کار دارند. همچنین مهاجران افغانستانی در مقایسه با جمعیت متولد شده بومی آمریکا و کل جمعیت متولد شده در خارج از آمریکا، احتمال بیشتری دارد که در فقر زندگی کنند و به طور قابل توجهی جوان‌تر هستند. این گزارش اطلاعاتی را در مورد جمعیت مهاجران افغان در ایالات متحده با تمرکز بر اندازه، توزیع جغرافیایی و ویژگی‌های اجتماعی و اقتصادی آنان ارائه میدهد.
جمعیت مهاجران افغان در طول زمان
جمعیت مهاجران افغانستان در دهه‌های اخیر رشد قابل توجهی داشته است. بین سال‌های 1980 تا 2000، تعداد مهاجران افغانستانی مقیم ایالات متحده آمریکا بیش از ده برابر شد و بین سال‌های 2000 تا 2010 هم تعداد آنان 20 درصد دیگر افزایش یافت. همچنین جمعیت مهاجران افغان در بین سال‌های 2010 تا 2019 هم بیش از دو برابر شد و از 54000 به 132000 رسید. آخرین مربوط به سال ۲۰۲۲ نیز حاکی از آن است پس از سقوط کابل تعداد افغان‌های ساکن در آمریکا به حدود ۱۹۵ هزار نفر رسیده است.
شکل ۱) جمعیت مهاجران افغانستانی در آمریکا بین ۱۹۸۰ تا ۲۰۲۲
توزیع مهاجران افغانستانی در ایالت‌ها و شهرهای آمریکا
مهاجران از افغانستان در دوره ۲۰22-2018 بیشتر در کالیفرنیا (39 درصد)، ویرجینیا (14 درصد)، تگزاس (10 درصد) و نیویورک (6 درصد) متمرکز بودند.
شکل ۲) ایالت‌های اصلی محل اقامت مهاجران افغانستانی در آمریکا در سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲
شهرهای ایالات متحده که بیشترین تعداد افغان‌ها در دوره زمانی 2018-22 داشتند، شهرهای بزرگ واشنگتن دی سی، ساکرامنتو، سانفرانسیسکو، لس آنجلس و کلان شهر نیویورک بودند. این پنج منطقه تقریباً 48 درصد از افغان‌های مقیم ایالات متحده را تشکیل می‌دهند.
شکل ۳) شهرهای اصلی بزرگ مقصد مهاجران افغانستانی در آمریکا در سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲
تسلط به زبان انگلیسی در میان مهاجران افغانستانی
مهاجران افغانستانی نسبت به کل جمعیت متولد خارج از آمریکا، تسلط کمتری به زبان انگلیسی دارند. در سال 2022، حدود 56 درصد از افغان‌های 5 ساله و بالاتر گزارش کردند که صحبت کردن انگلیسی آن‌ها کمتر از «خیلی خوب» است در حالی که این رقم در کل مهاجران 46 درصد بود. تقریباً 10 درصد از افغان‌ها در خانه فقط انگلیسی صحبت می‌کنند، اما در سایر گروه‌های مهاجر این رقم 17 درصد است.
مهارت زبان انگلیسی نیز بر اساس جنسیت و دوره ورود مهاجران افغان متفاوت است. در مجموع زنان و دختران مهاجر تنها اندکی بیشتر از مردان و پسران مهاجر محتمل است که به زبان انگلیسی تسلط نداشتند (به ترتیب 46 درصد در مقابل 45 درصد). از سوی دیگر در سال 2022، 60 درصد زنان و دختران افغان به زبان انگلیسی تسلط نداشتند در حالی که این رقم در مردان و پسران افغان 53 درصد است. از میان افرادی که در سال 2012 یا بعد از آن وارد ایالات متحده شدند، درصد افراد فاقد تسلط به زبان انگلیسی بالاتر بود: 68 درصد برای زنان و دختران افغان و 59 درصد برای مردان و پسران افغان. در مقام مقایسه، 52 درصد از تمام زنان و دختران مهاجر تازه وارد از سال 2022 گزارش دادند که مهارت محدودی در زبان انگلیسی دارند در حالی که این رقم برای همتایان مرد آنان 49 درصد بود.
در مورد زبان‌های غیر انگلیسی که در خانه صحبت می‌شود، مهاجران افغانستانی ساکن آمریکا بیشتر به زبان پشتو (32 درصد)، فارسی (27 درصد) و دری (26 درصد) صحبت می‌کنند. کسانی که از سال 2012 وارد آمریکا شده‌اند بیشتر به زبان پشتو (37 درصد) صحبت می‌کنند و پس از آن دری (30 درصد) و فارسی (20 درصد) قرار دارند.
سن، تحصیلات و اشتغال مهاجران افغانستانی
افغانستانی‌ها از لحاظ میانگین سنی جوان‌تر از جمعیت کلی متولدین خارج از ایالات متحده و متولدین خود ایالات متحده هستند. میانگین سنی آن‌ها در سال 2022، 31 سال بود، در حالی که میانگین سنی برای همه مهاجران 47 سال و برای متولدین خود آمریکا 37 سال بود. این تفاوت به دلیل سهم بالای کودکان افغان است. 30 درصد از مهاجران افغان زیر 18 سال بودند، در حالی که این رقم برای کل مهاجران ساکن در آمریکا تنها 6 درصد بود (نگاه کنید به شکل 4). در مقایسه با متولدین ایالات متحده، افغان‌ها بیشتر در سن کار (18 تا 64 سال) قرار داشتند: 64 درصد در مقابل 58 درصد.
شکل ۴) توزیع سنی جمعیت ساکن در آمریکا بر حسب منشا در سال ۲۰۲۲
در مجموع مهاجران افغانستانی از سطح تحصیلات پایین‌تری نسبت به جمعیت‌های متولدین آمریکا و کل مهاجران ساکن در این کشور برخوردارند. در سال 2022، 28 درصد از مهاجران افغان 25 ساله و بالاتر، حداقل مدرک لیسانس داشتند، در مقایسه با 36 درصد از متولدین ایالات متحده و 35 درصد از تمام مهاجران (شکل 5 را ببینید). ۲۹ درصد از بزرگسالان مهاجر افغان دارای تحصیلات کمتر از دبیرستان بودند که این عدد در مقایسه با کل بزرگسالان مهاجر (25 درصد) بیشتر است. در میان افغانستانی‌هایی که بین سال‌های 2020 و 2022 وارد شده‌اند، 36 درصد دارای مدرک دانشگاهی حداقل چهار ساله بودند که این میزان بسیار کمتر از کل مهاجرانی است که در آن دوره وارد شده‌اند (48 درصد).
شکل ۵) دستاوردهای تحصیلی جمعیت ساکن در ایالات متحده (سن 25 سال و بالاتر) بر اساس منشا در سال 2022
مردان افغان تمایل به تحصیلات عالی دارند. از سال 2022 در میان مردان، 23 درصد فاقد دیپلم دبیرستان بودند، اما در مقابل این رقم برای زنان 36 درصد بود. همچنین در این دوره زمانی مردان بیشتر از زنان مدرک دانشگاهی داشتند (32 درصد در مقابل 24 درصد). میزان تحصیلات عالی مردان افغان را می‌توان تا حدی با کانال‌هایی که از طریق آن به ایالات متحده می‌آیند ربط داد. بسیاری از مردان افغان قبلاً توسط دولت ایالات متحده به عنوان مترجم، مفسر یا کادر پزشکی استخدام شده بودند، موقعیت‌هایی که مستلزم دارا بودن مهارت انگلیسی، تحصیلات عالی یا هر دو بود. در عین حال سطح تحصیلات پایین در میان زنان افغان نشان‌دهنده موانع طولانی مدت تحصیلی آن‌ها است، به ویژه در مناطق روستایی افغانستان.
بر اساس گزارش موسسه آموزش بین‌المللی، 680 دانشجو از افغانستان در سال تحصیلی 2022-23 در کالج‌ها و دانشگاه‌های ایالات متحده ثبت‌نام کرده‌اند که سهم کمی از بیش از یک میلیون دانشجو بین‌المللی شاغل به تحصیل در ایالات متحده را تشکیل میدهد.
افغان‌ها نرخ مشارکت نیروی کار نسبتا پایینی هم دارند. در سال 2022، 61 درصد از مهاجران افغان 16 سال و بالاتر جزء نیروی کار غیرنظامی بودند، در حالی که این رقم برای همه مهاجران 67 درصد و برای متولدین ایالات متحده 63 درصد بود. نرخ پایین مشارکت نیروی کار در مورد زنان نیز صادق است. در سال 2022، 37 درصد از زنانی که از افغانستان آمده بودند، جزء نیروی کار غیرنظامی بودند، در حالی که این رقم در کل زنان متولد خارج از کشور 57 درصد بود. مهاجران افغان شاغل بیشتر در مشاغل مدیریت، تجارت، علم و هنر و پس از آن مشاغل تولید، حمل و نقل و جابجایی مواد قرار دارند (شکل 6 را ببینید).
شکل ۶) کارگران شاغل در نیروی کار غیرنظامی (سن 16 سال و بالاتر) بر اساس شغل و منشاء در سال 2022
مهاجران افغان معمولاً درآمد بسیار کمتری نسبت به اتباع خود آمریکا و مهاجران متولد شده در خارج از این کشور دارند. در سال 2022، متوسط درآمد خانوار مهاجران افغان 48000 دلار بود که کمتر از میانگین درآمد 75000 دلاری خانواده‌های مهاجر و بومی ایالات متحده بود. از سوی دیگر مهاجران افغان بسیار بیشتر از جمعیت متولد شده در ایالات متحده و سایر مهاجران این کشور در فقر هستند. در سال 2022، 39 درصد از مهاجران افغان در فقر بودند، در حالی که این آمار برای خود متولدین آمریکا 12 درصد و برای مهاجران به طور کلی 14 درصد بود (اداره آمار ایالات متحده، فقر را در سال 2022 به عنوان درآمد کمتر از 29700 دلار برای یک خانواده چهار نفره تعریف می‌کند).
مسیرهای مهاجرت و تابعیت برای مهاجران افغان
در مقایسه با دیگر مهاجران، افغان‌ها بیشتر از سال 2010 و بعد از آن وارد آمریکا شده‌اند. تقریباً 72 درصد آنان در این دوره زمانی وارد شدند، در مقابل 31 درصد از کل مهاجران (نگاه کنید به شکل 7). در نتیجه افغان‌ها به نسبت کل جمعیت مهاجر احتمال کمتری دارد که تابعیت ایالات متحده را دریافت کنند (به ترتیب 37 درصد در مقابل 53 درصد).
شکل ۷) افغان‌ها و کل مهاجران ساکن در ایالات متحده بر اساس دوره ورود در سال 2022
در سال مالی 2022، 14200 مهاجر افغان به LPR تبدیل شدند که تنها 1 درصد از کل 1 میلیون دریافت کننده گرین کارت در آن سال را تشکیل میدهد. ۸۱ درصد از افغان‌ها و وابستگان آنان که گرین کارت دریافت می‌کنند، این کار را از طریق برنامه ویزای ویژه مهاجرتی انجام می‌دهند، در حالی که حدود 10 درصد از طریق مسیر حمایت خانوادگی این کار را انجام می‌دهند. علی‌رغم دهه‌ها درگیری در کشور مبدأ، مهاجران افغانستانی به‌طور قابل توجهی کمتر از کل مهاجران به عنوان پناهنده یا پناهجو به ایالات متحده می‌آیند.
شکل ۸) مسیرهای مهاجرت افغان‌ها و کلیه افراد مقیم دائم قانونی در ایالات متحده در سال 2022
بین 1 اکتبر 2023 تا 31 دسامبر 2023 (آخرین داده‌های موجود تا این لحظه)، 6200 افغانستانی دیگر به عنوان دارندگان ویزای ویژه مهاجرتی در ایالات متحده اسکان داده شدند. کالیفرنیا، تگزاس، ویرجینیا، واشنگتن و مریلند محل زندگی 67 درصد از این مهاجران جدید بوده‌اند.
پوشش خدمات بهداشتی در میان مهاجران افغانستانی
تا حدی به این دلیل که اکثر مهاجران افغان دریافت کننده ویزای ویژه مهاجرتی، پناهنده یا پناهجو هستند، معمولا به نسبت کل جمعیت مهاجر بیشتر بیمه درمانی دارند. در سال 2022، 65 درصد از مهاجران افغان دارای بیمه سلامت عمومی بودند در حالی که تنها 8 درصد آن‌ها فاقد بیمه بودند (نگاه کنید به شکل 8).
شکل ۹) پوشش خدمات بهداشتی در میان مهاجران افغانستانی، کل مهاجران و متولدین آمریکا در سال ۲۰۲۲
دایاسپورای افغانستانی در آمریکا
بر اساس جداول اداره آمار ایالات متحده در سال 2022، دیاسپورای افغانستانی در ایالات متحده متشکل از تقریباً 250000 نفر است که این افراد یا در افغانستان به دنیا آمده‌اند یا اصل و نسب آنان افغانستانی گزارش شده است.
مقاصد اصلی مهاجران افغانستانی در جهان
براساس آخرین برآوردهای بخش جمعیت سازمان ملل متحد در اواسط سال 2020، تقریباً 5.9 میلیون نفر افغانستانی به عنوان پناهنده بین‌المللی و سایر گروه‌های مهاجران در خارج از این کشور زندگی می‌کردند. البته به نظر می‌رسد به دلیل بحران بشردوستانه جاری، تعداد واقعی مهاجران افغان خیلی بیشتر است. ایران با میزبانی 46 درصد از کل مهاجران از افغانستان، مهمترین مقصد مهاجران افغان است. پس از ایران پاکستان با 27 درصد در رتبه دوم قرار دارد و پس از آن نیز عربستان سعودی (8 درصد)، آلمان (4 درصد) و ایالات متحده آمریکا و ترکیه (هر کدام 2 درصد) قرار دارند.
رمیتنس مهاجران افغانستانی
بر اساس برآوردهای بانک جهانی، افغانستانی‌های ساکن خارج از کشور و دیگر افرادی که با این کشور ارتباط دارند، در سال 2022 حدود 370 میلیون دلار را از طریق کانال‌های رسمی به افغانستان ارسال کردند (شکل 10 را ببینید). این عدد نشان دهنده افزایش نزدیک به 261 میلیون دلاری حجم رمیتنس افغانستان از سال 2008 است. البته میزان رمیتنس نسبت به سال 2019، سالی که بیشترین حجم رمیتنس را داشت، کاهش 479 میلیون دلاری را نشان میدهد. این کاهش چشمگیر احتمالاً ناشی از همه‌گیری کووید 19 همراه با تسلط طالبان و تحریم‌های مالی بین‌المللی بعدی علیه این کشور است. رمیتنس حدود 2 درصد از تولید ناخالص داخلی افغانستان را در سال 2021 تشکیل می‌دهند که این سال آخرین سالی که داده‌های مربوط به این شاخص در دسترس است.
شکل ۱۰) جریان رمیتنس سالانه به افغانستان از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۲
این مطلب ترجمه مقاله‌ای با عنوان Afghan Immigrants in the United States است که در تاریخ ۱۵ فوریه امسال در سایت موسسه سیاست‌گذاری مهاجرت منتشر شد.
[1] Operation Allies Welcome (OAW)
[2] Special Immigrant Visa (SIV)
[3] Afghan Allies Protection Act
[4] Averting Loss of Life and Injury by Expediting SIVs (ALLIES) Act
