یک موفقیت جهانی برای مهاجران حاضر در ایران

Everyday Golshahr رسما عضو پروژه ی جهانی The Everyday Projects شد. صفحه اینستاگرام Everyday Golshahr به زندگی روزمره ی مهاجران حاضر در گلشهر مشهد می پردازد و حالا در کنار دو صفحه اینستاگرام Everyday Iran و Everyday Yazd سومین صفحه اینستاگرامی است که توانسته به عنوان راوی زندگی روزمره در کشور ایران در سایت The everyday Projects ایندکس شود.

عکاسان این قدرت را دارند که روایت‌های غالب را به چالش بکشانند؛ روایت‌هایی که فهم ما از جهان را با کژتابی همراه کرده‌اند. پروژه‌های everyday می‌کوشند با استفاده از قدرت عکاسان محلی بی‌عدالتی در ارائه‌ی تصویر از فرهنگ‌ها و جوامع را از بین ببرند و تصویری دقیق از زندگی روزانه‌ی جوامع و فرهنگ‌ها ارائه بدهند، تصاویری که ورای تصویر ارائه‌شده توسط رسانه‌هاست. پروژه‌های every day با استفاده از قالب اینستاگرام نسل جدیدی از راویان و داستان‌گویان را به جهان معرفی می‌کنند.
سایت The Every day Projects سایتی است که به معرفی پروژه‌های موفق ارائه‌ی تصاویر دقیق از زندگی روزمره در جوامع مختلف در قالب اینستاگرام می‌پردازد. پیج های اینستاگرامی که بتوانند استانداردهای این سایت در عکاسی را رعایت کنند در این سایت ایندکس می‌شوند. این سایت برای پروژه های Everyday استانداردهایی را طراحی کرده تا این پروژه ها بتوانند به خوبی نمایانگر سبک زندگی، فرهنگ، مکان های گردشگری، تاریخی، مذهبی جوامع مختلف باشند و نگاه کلیشه ای فراگیر رسانه های جریان غالب را به چالش بکشند.

از ایران قبلاً دو پروژه‌ی everyday Iran و everyday Yazd توانسته بودند در این سایت ایندکس شوند و حالا Everyday Golshahr سومین پیج از زندگی روزمره در ایران است که در این سایت ایندکس می‌شود. صفحه‌ای که به زندگی روزمره‌ی مهاجران افغانستانی حاضر در گلشهر مشهد می‌پردازد. این دومین پیجی است که با موضوع مهاجران در سایت The Every day Projects ایندکس می‌شود. قبلا پیج اینستاگرام everyday migration در این سایت ایندکس شده بود. Everyday golshahr به ارائه ی تصویری واقعی از زندگی مهاجران و پناهندگان افغانستانی حاضر در گلشهر مشهد می پردازد.
پروژه‌ی عکاسی در گلشهر مشهد از اواخر دهه‌ی ۸۰ شروع شد. انجمن‌های عکاسی خود مهاجران مثل افق و نوآوران سعی می‌کردند گلشهر را ثبت کنند. سعی می‌کردند به هم‌جواری در هاله‌ی ابهام ایرانیان و مهاجران شفافیت ببخشند. اما خرید دوربین عکاسی حرفه‌ای و چاپ عکس هزینه‌های زیادی داشت و گلشهری ها از پس آن برنمی‌آمدند. تا این‌که در اوایل دهه‌ی ۹۰ تب عکاسی موبایلی به راه افتاد. آن‌ها دیدند که موبایل‌ها هم ابزار خیلی خوبی هستند. اولین پروژه‌ی آن‌ها ۱۲۰ ساعت عکاسی از گلشهر بود. چند نفر جوان دورهم جمع می‌شدند و توی گلشهر راه می‌افتادند و از درودیوار با موبایل‌هایشان عکس می‌گرفتند. بعد عکس‌هایشان را کنار هم می‌گذاشتند. نقد می‌کردند و بهترین‌هایشان را انتخاب می‌کردند و در فیس بوک منتشر می‌کردند. خیلی از افغانستانی‌های مقیم در سایر کشورهای جهان روزگاری را در گلشهر گذرانده‌اند. عکس‌های گروه آنان به مذاق آنان بسیار خوش می‌آمد و همین انگیزه‌ای برای ادامه‌ی کار شد.
بعد با اینستاگرام و پروژه‌ی everyday آشنا شدند. پروژه‌ای که چند تن از عکاسان تایم و گاردین آن را بنیان گذاشته بودند. آن‌ها می‌خواستند روایت‌های غالب و واژگون از نقاط مختلف جهان را به چالش بکشند. گروه‌هایی از آدم‌های ساکن در هر شهر و قاره خودشان از وطنشان عکس بگیرند و روایت‌های ارائه‌شده از سوی رسانه‌ها را به چالش بکشند. اولین پروژه در آفریقا بود. پروژه‌ای که با مشارکت تعداد زیادی از عکاسان آماتور آفریقایی به موفقیت بسیاری رسید و همین الهام‌بخش آن‌ها شد برای تأسیس صفحه‌ی اینستاگرام Everydaygolshahr.
اوایل تعداد زیادی آن‌ها را دنبال نمی‌کردند. اما آن‌ها هدفشان عکاسی و روایت کردن زندگی روزمره‌شان در گلشهر بود: دانش آموزان در کلاس‌های تنگ و محقر مدارس خودگردان، مردان و زنان مشغول کشاورزی در زمین‌های اطراف گلشهر، پیرمردهای انگشتر فروش شلوغ بازار، مراسم مذهبی اهالی گلشهر، زن و مرد افغانستانی که عاشقانه به هم نگاه می‌کنند، دختران شیک‌پوش و زیبا، روحانی افغانستانی مشغول چای نوشیدن، بازی کردن بچه‌ها در کانال آب، مرد معتقد آهنگر که عکس رهبران انقلاب اسلامی را به دیوار مغازه‌اش زده، کودکان مشغول بادبادک‌بازی در آسمان آبی و…

گروه آنان در گلشهر عکاسی می‌کرد و از هر نفر ۱۰ عکس پذیرفته می‌شد و ۲ تا از بهترین‌های آن ۱۰ عکس در صفحه‌ی اینستاگرام منتشر می‌شد. مدتی بعد تعداد مخاطبان آن‌ها به‌صورت نمایی افزایش پیدا کرد. خود اینستاگرام آن‌ها را به رسمیت شناخته بود و به افراد مختلف پیشنهادشان می‌کرد.
پروژه‌ی everyday آن‌ها به رسمیت شناخته‌شده بود. با این تفاوت که اکثر پروژه‌های everyday برای یک قاره یا کشور یا نهایت یک شهر بودند. اما پروژه‌ی آن‌ها روایت یک محله در شهر مشهد بود. محله‌ای که تاریخ زیادی ندارد. جاذبه‌ی توریستی هم ندارد. فقط شهرکی است از برای مهاجران ساکن در ایران. نکته‌ای که آن‌ها با تگ refugees in iran بر آن تأکید می‌کردند.
به بهانه‌ی همین پروژه در سال ۱۳۹۵ آن‌ها بیش از ۴۵ نشست عکاسی برگزار کردند، آن‌هم با حضور بسیاری از عکاسان به نام ایران. در اواخر سال ۱۳۹۵ انستیتو گوته‌ی آلمان از این پروژه تقدیر کرد. تقدیر موزه‌ی هنرهای معاصر برلین در مراسم انستیتو گوته ی آلمان از آن‌ها انگیزه‌ی بسیار بزرگی بود برای ادامه‌ی راه. راهی که حالا به ایندکس شدن در سایت Everyday Projects رسیده است.
دیاران این موفقیت جهانی را به اعضای Everyday Golshahr تبریک می‌گوید.

عکاسان این قدرت را دارند که روایت‌های غالب را به چالش بکشانند؛ روایت‌هایی که فهم ما از جهان را با کژتابی همراه کرده‌اند. پروژه‌های everyday می‌کوشند با استفاده از قدرت عکاسان محلی بی‌عدالتی در ارائه‌ی تصویر از فرهنگ‌ها و جوامع را از بین ببرند و تصویری دقیق از زندگی روزانه‌ی جوامع و فرهنگ‌ها ارائه بدهند، تصاویری که ورای تصویر ارائه‌شده توسط رسانه‌هاست. پروژه‌های every day با استفاده از قالب اینستاگرام نسل جدیدی از راویان و داستان‌گویان را به جهان معرفی می‌کنند.
سایت The Every day Projects سایتی است که به معرفی پروژه‌های موفق ارائه‌ی تصاویر دقیق از زندگی روزمره در جوامع مختلف در قالب اینستاگرام می‌پردازد. پیج های اینستاگرامی که بتوانند استانداردهای این سایت در عکاسی را رعایت کنند در این سایت ایندکس می‌شوند. این سایت برای پروژه های Everyday استانداردهایی را طراحی کرده تا این پروژه ها بتوانند به خوبی نمایانگر سبک زندگی، فرهنگ، مکان های گردشگری، تاریخی، مذهبی جوامع مختلف باشند و نگاه کلیشه ای فراگیر رسانه های جریان غالب را به چالش بکشند.
از ایران قبلاً دو پروژه‌ی everyday Iran و everyday Yazd توانسته بودند در این سایت ایندکس شوند و حالا Everyday Golshahr سومین پیج از زندگی روزمره در ایران است که در این سایت ایندکس می‌شود. صفحه‌ای که به زندگی روزمره‌ی مهاجران افغانستانی حاضر در گلشهر مشهد می‌پردازد. این دومین پیجی است که با موضوع مهاجران در سایت The Every day Projects ایندکس می‌شود. قبلا پیج اینستاگرام everyday migration در این سایت ایندکس شده بود. Everyday golshahr به ارائه ی تصویری واقعی از زندگی مهاجران و پناهندگان افغانستانی حاضر در گلشهر مشهد می پردازد.
پروژه‌ی عکاسی در گلشهر مشهد از اواخر دهه‌ی ۸۰ شروع شد. انجمن‌های عکاسی خود مهاجران مثل افق و نوآوران سعی می‌کردند گلشهر را ثبت کنند. سعی می‌کردند به هم‌جواری در هاله‌ی ابهام ایرانیان و مهاجران شفافیت ببخشند. اما خرید دوربین عکاسی حرفه‌ای و چاپ عکس هزینه‌های زیادی داشت و گلشهری ها از پس آن برنمی‌آمدند. تا این‌که در اوایل دهه‌ی ۹۰ تب عکاسی موبایلی به راه افتاد. آن‌ها دیدند که موبایل‌ها هم ابزار خیلی خوبی هستند. اولین پروژه‌ی آن‌ها ۱۲۰ ساعت عکاسی از گلشهر بود. چند نفر جوان دورهم جمع می‌شدند و توی گلشهر راه می‌افتادند و از درودیوار با موبایل‌هایشان عکس می‌گرفتند. بعد عکس‌هایشان را کنار هم می‌گذاشتند. نقد می‌کردند و بهترین‌هایشان را انتخاب می‌کردند و در فیس بوک منتشر می‌کردند. خیلی از افغانستانی‌های مقیم در سایر کشورهای جهان روزگاری را در گلشهر گذرانده‌اند. عکس‌های گروه آنان به مذاق آنان بسیار خوش می‌آمد و همین انگیزه‌ای برای ادامه‌ی کار شد.
بعد با اینستاگرام و پروژه‌ی everyday آشنا شدند. پروژه‌ای که چند تن از عکاسان تایم و گاردین آن را بنیان گذاشته بودند. آن‌ها می‌خواستند روایت‌های غالب و واژگون از نقاط مختلف جهان را به چالش بکشند. گروه‌هایی از آدم‌های ساکن در هر شهر و قاره خودشان از وطنشان عکس بگیرند و روایت‌های ارائه‌شده از سوی رسانه‌ها را به چالش بکشند. اولین پروژه در آفریقا بود. پروژه‌ای که با مشارکت تعداد زیادی از عکاسان آماتور آفریقایی به موفقیت بسیاری رسید و همین الهام‌بخش آن‌ها شد برای تأسیس صفحه‌ی اینستاگرام Everydaygolshahr.
اوایل تعداد زیادی آن‌ها را دنبال نمی‌کردند. اما آن‌ها هدفشان عکاسی و روایت کردن زندگی روزمره‌شان در گلشهر بود: دانش آموزان در کلاس‌های تنگ و محقر مدارس خودگردان، مردان و زنان مشغول کشاورزی در زمین‌های اطراف گلشهر، پیرمردهای انگشتر فروش شلوغ بازار، مراسم مذهبی اهالی گلشهر، زن و مرد افغانستانی که عاشقانه به هم نگاه می‌کنند، دختران شیک‌پوش و زیبا، روحانی افغانستانی مشغول چای نوشیدن، بازی کردن بچه‌ها در کانال آب، مرد معتقد آهنگر که عکس رهبران انقلاب اسلامی را به دیوار مغازه‌اش زده، کودکان مشغول بادبادک‌بازی در آسمان آبی و…
گروه آنان در گلشهر عکاسی می‌کرد و از هر نفر ۱۰ عکس پذیرفته می‌شد و ۲ تا از بهترین‌های آن ۱۰ عکس در صفحه‌ی اینستاگرام منتشر می‌شد. مدتی بعد تعداد مخاطبان آن‌ها به‌صورت نمایی افزایش پیدا کرد. خود اینستاگرام آن‌ها را به رسمیت شناخته بود و به افراد مختلف پیشنهادشان می‌کرد.
پروژه‌ی everyday آن‌ها به رسمیت شناخته‌شده بود. با این تفاوت که اکثر پروژه‌های everyday برای یک قاره یا کشور یا نهایت یک شهر بودند. اما پروژه‌ی آن‌ها روایت یک محله در شهر مشهد بود. محله‌ای که تاریخ زیادی ندارد. جاذبه‌ی توریستی هم ندارد. فقط شهرکی است از برای مهاجران ساکن در ایران. نکته‌ای که آن‌ها با تگ refugees in iran بر آن تأکید می‌کردند.
به بهانه‌ی همین پروژه در سال ۱۳۹۵ آن‌ها بیش از ۴۵ نشست عکاسی برگزار کردند، آن‌هم با حضور بسیاری از عکاسان به نام ایران. در اواخر سال ۱۳۹۵ انستیتو گوته‌ی آلمان از این پروژه تقدیر کرد. تقدیر موزه‌ی هنرهای معاصر برلین در مراسم انستیتو گوته ی آلمان از آن‌ها انگیزه‌ی بسیار بزرگی بود برای ادامه‌ی راه. راهی که حالا به ایندکس شدن در سایت Everyday Projects رسیده است.
دیاران این موفقیت جهانی را به اعضای Everyday Golshahr تبریک می‌گوید.