یادداشت زینب بیات؛ شاعر افغانستانی و گوینده رادیو دری، درمورد سفرنامه چای سبز در پل سرخ

زینب بیات؛ شاعر افغانستانی و گوینده رادیو دری، درمورد سفرنامه چای سبز در پل سرخ، تجربه خودش را در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام، از خوانش این کتاب نوشته:

«چای سبز در پل سرخ»، این دومین سفرنامه‌ به افغانستان است که به زور خدا می‌خوانم، اولی «جانستان، کابلستان» رضا امیرخانی بود و حالا این سفرنامه با نامی جذاب، مخاطب را به سمت خودش می‌کشد.صفحات اول کتاب، دست نوشته و سه امضا، از سه نویسنده کتاب خطاب به محمدکاظم کاظمی، حس خوبی به من میدهد به پاس همکاری‌هایی ‌که داشته و بعد مقدمه‌ی «چرا سفر به افغانستان؟».

مقدمه‌ی خوبی دارد همان اول من افغانستانی را از خود می‌کند، یکی آمده که از دل تو حرف بزند، یکی که از خود توست هرچند در مدارک هویتی تو افغانستانی هستی و او ایرانی و طوری به پدیده‌ی مهاجرت و مشکلات مهاجرین افغانستانی در ایران می‌پردازد که احساس سبک شدن می‌كنی. و در ادامه تمام مراحل سفر به افغانستان از ویزا گرفتن و دیدار از گلشهر و نوشیدن چای و آهنگ «ملاممدجان» و عبور از مرز و موتر «کرولا» و رسیدن به هرات که نه تنها حس غربت بودن در یک کشور غریبه را نداری که انگار در پاره‌ای از وجودت خودت نفس می کشی با لذت شیرین واژه‌های اصیل پارسی.

قصه مفصل است با جزییاتی که هر کدام بخشی از مسایل زندگی درافغانستان را روشن می‌کند، به خصوص برای کسی که به افغانستان نرفته یک شناخت خوب در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. من هنوز در بخش‌های اولیه هستم و کوشش می‌کنم که قسمتهایی از آن را برای شما دوستان به اشتراک بگذارم.

سفرنامه، بخشی دارد به نام «شوهر‌افغانستانی‌ها»، یعنی زنان ایرانی که با مردان افغانستانی ازدواج کرده‌اند و ساکن هرات هستند، انسانهایی که به خاطر زن بودن، حق دادن ملیت خود به فرزندان خود را ندارند هرچند این حق برای مرد ایرانی کاملا محفوظ است، تیم سفرنامه نویس، به دیدن چند تن از آنها می‌رود و از مشکلات‌شان می‌نویسد.

در فضایی که شعار در دفاع از حقوق زن و تکریم زنان بسیار داده می‌شود و بهشت را زیرپایت فرش می‌کنند، وقتی به متن قوانین مراجعه می‌کنی به همان تبعیض‌ها و جنس دوم انگاشتنها می‌رسی و این خیلی تلخ است.

«چای سبز در پل سرخ» را از دست ندهید. نویسندگان این سفرنامه‌ی خواندنی، سید پیمان حقیقت طلب، محسن شهرابی فراهانی و حسین شیرازی هستند و انجمن دیاران هم پشتیبانی کرده. کتاب را نشر آمو (ناشر تخصصی ادبیات داستانی و شعر افغانستان در ایران) منتشر کرده با این یادآوری در صفحه مشخصات کتاب، که بخشی از درآمد حاصل از فروش این کتاب، صرف آموزش کودکان مهاجر در ایران می‌شود.

منبع یادداشت

لینک دریافت نسخه الکترونیک چای سبز در پل سرخ در فیدیبو

لینک دریافت نسخه الکترونیک چای سبز در پل سرخ در طاقچه

لینک خرید چای سبز در پل سرخ در باسلام

لینک دریافت چای سبز در پل سرخ در دیجی کالا

لینک خرید از صفحه دیاران

به اشتراک بگذارید

یک نظر

دیدگاه ارسال کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *