شهریور ۲۹, ۱۴۰۳ ۴:۳۹ قبل از ظهر
جان پدر کجاستی؟-۲
یادداشتی از علیرضا هاشمی، دانشجوی اهل افغانستان، ورودی ۹۷ رشتهی فیزیک دانشگاه صنعتی شریف که در نشریهی روزنامه شریف منتشر شده است.
خدایا آه و ماتم داره کابل
به جان آتش به دل غم داره کابل
چه میپرسی ز احوال خرابش؟
فغان از جور آدم داره کابل
کابل این روز ها حال خوشی ندارد؛ عروس آسیا که حالا دیگر پیر و فرتوت شده، هر روز در عزای فرزندان خود به سوگ مینشیند. یک روز در عزای دانش آموزان کوثر دانش، یک روز هم در عزای دانشجویان دانشگاه کابل و معلوم نیست روز بعد برای چه کسانی عزادار شود؟
۱۰ اسفند ۹۸ توافقی میان گروه تروریستی طالبان و ایالات متحده صورت گرفت و توافق صلح نامیده شد. حالا در ادامه همان توافق، این گروه تروریستی درحال مذاکره با دولت افغانستان است، آن هم برای هیچ! گروهی که سودای بازگشت به قدرت دارد و برای ارگ کابل دندان تیز کرده است ، امروز برای گرفتن امتیازات بیشتر در مذاکرات دست به هرکاری میزند، تخریب میکند و میکشد و قدرت پوشالی خود را به نمایش میگذارد، برایش هم فرقی نمیکند نظامی باشی یا غیرنظامی.
آمریکا هم سربازهای خود را از افعانستان خارج میکند و تلفات کمتری روی دستش باقی میماند، در عوض سربازان اردوی ملی رودرروی طالبان قرار میگیرند. تنها کسی که در این توافق سودی نمیبرد، مردم این سرزمیناند.
مردم افغانستان مخالف این توافق هستند و نمیخواهند آنها دوباره به قدرت برگردند، مردم نمیخواهند دوباره اسیر امارت اسلامی باشند و از راههای مختلف اعتراض خود را نشان میدهند؛ گاهی در خیابانها و گاهی در شبکههای اجتماعی با بهاشتراکگذاری به طالبان باج ندهید.
دوسال پیش روزی که طالبان به آموزشگاه موعود حمله کرد و دانشآموزان موعود قربانی شدند، فکرش را هم نمیکردند روزی از میان قربانیان موعود، دختری نجات پیدا کند و نفر اول کنکور شود. این مردم بارها ثابت کردهاند که شکستناپذیرند، شوروی و انگلیس و آمریکا هم برایشان فرقی نمیکند، هرکس که باشد، آخر در «گورستان ابرقدرتها» دفن میشود و اینبار هم نوبت تروریستها و حامیانشان است.
مردم افغانستان که امروز سومین ملت جوان دنیا هستند، روزی بزرگ خواهند شد و با همت و پشتکار خود سرزمین مادری را دوباره آباد میکنند، دوباره کابل عروس آسیا خواهد شد و داغ بزرگی بر روی دل طالبان و حامیانش خواهد گذاشت، روزی که دیگر نه طالب وجود دارد و نه حامیانش.
