نژادپرستی در نمایشگاه کتاب
نژادپرستی در نمایشگاه کتاب، فرهنگیترین فستیوال سال…
نماد نژادپرستی در آمریکا
در اواسط قرن بیستم در آمریکا کاملاً معمول بود که آبخوری سفیدپوستها از رنگینپوستها جدا باشد. آبخوری سفیدپوستها آبسردکن داشته باشد و آبخوری رنگینپوستها آبلولهکشی باشد. در سال 1950، الیوت ارویت عکسی از یک آبخوری در کارولینای شمالی گرفت که تبدیل به نمادی از حماقت نژادپرستی شد.
آمریکاییها هنوز هم نشانههای آن سالها را نگهداشتهاند. آبخوری عکس الیوت ارویت هنوز هم پابرجاست. تابلوی «فقط سفیدپوستها» را آنقدر روی دیوار نگه داشتند تا اینکه بعد از 50 سال خودش از روی دیوار افتاد پایین. نشانها را نگه داشته بودند تا یادشان بماند که چه ظلمهایی روا میداشتهاند.
تابلوی یادبود فقط سفیدها
لورن وود هنرمندی بود که در سال 2003 بعد از افتادن تابلوی «فقط سفیدها» برای این آبخوری طرح ویژهای ارائه داد. آنها دوست نداشتند که این نماد عبرتانگیز را فراموش کنند. آمریکاییها سالهاست که این حماقت را کنار گذاشتهاند. اما آن آبخوری را با تابلوهای حقارت آمیزش نگه داشتند. این بار دیگر خبری از دو آبخوری جداگانه نیست. فقط وقتی یک نفر میرود سراغ آن آبخوری تاریخی تا آب بنوشد تجربهی جالبی را از سر میگذراند:
کنار آبخوری یک صفحهی نمایش گذاشتهشده است. وقتی بر شیر آب میفشاری آب با 15 ثانیه تأخیر جهش میکند. در این 15 ثانیه دقیقاً مقابل چشمهایت چند تصویر از مبارزات ضد نژادپرستی سیاهپوستان آمریکا در قرن بیستم به نمایش درمیآید. بعد از 15 ثانیه آب شروع به جاری شدن میکند و تو به این فکر میکنی که آخر رنگ پوست چه تأثیری دارد بر این آبی که در حال نوشیدنش هستم؟
سالهاست که این نمادهای نژادپرستی در آمریکا به موزهها رفتهاند؛ اما در ایران…
نژادپرستی در نمایشگاه کتاب تهران
سالهاست که نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در اردیبهشتماه برگزار میشود. هرسال به دانشجویان بن کتابی تعلق میگیرد تا هم کمکهزینهای باشد برای آنها و هم تشویقی برای کتابخوانی. اما امسال در صفحهی اول سایت توزیع بن کتاب نمایشگاه کتاب تهران عبارتی به چشم میخورد که تکاندهنده است. نوشتهای که با رنگ قرمز در این صفحه هایلایت شده است هیچچیز از عکس الیوت ارویت در سال 1950 آمریکا ندارد:
«بن کتاب صرفاً جهت استفاده دانشجویان ایرانی است. به اتباع و مهاجرین خارجی تعلق نمیگیرد.»
مگر اتباع و مهاجرین خارجی دانشجو نیستند؟ مگر نمایشگاه کتاب تهران داعیهی بینالمللی بودن ندارد؟ مگر دانشگاههای دولتی ایران از دانشجویان خارجی شهریههای سنگین نمیگیرند؟ مگر خیل عظیمی از دانشجویان خارجی حاضر در ایران کسانی نیستند که در ایران به دنیا آمدهاند؟ هدف بن کتاب برای نمایشگاه بینالمللی تهران چیست؟ دانشجویی که کتاب میخواند چه فرقی دارد که رنگ پوست و نوع چشمهایش چه شکلی باشد؟
ما در سال 2018 هستیم. دین مان اسلام است. اما شاهد حرکتهایی هستیم که یادآور آمریکای سال 1950 است…
اعتراضات و اصلاح وضعیت
پس نوشت: اعتراضها بعد از چند ساعت جواب داد. سایت بن کتاب نمایشگاه تهران آن عبارت سخیف را از صفحهٔ اول سایتش برداشت. همچنان به دانشجویان غیرایرانی بن کتاب تعلق نمیگیرد و تبعیض وجود دارد. ولی آن عبارت نژادپرستانه حذف شده است:
خسته نباشید مرسی به خاطر این مطلب کاربردی
سلام.واقعا وبسایت خوبی دارید