بررسی تأثیر احساس ناامنی بر تمایل به مهاجرت از افغانستان

مهاجرت از افغانستان یکی از مهم ترین و بزرگترین جریانات مهاجرتی در دوران معاصر بوده است. حدود یک سوم جمعیت افغانستان از کشور مهاجرت کرده و هنوز نیز بخش قابل توجهی از جمعیـت در تمنـای رفـتن هستند. یکی از زمینه‌ها و بسترهای اثرگذار برجریان مهاجرتی از افغانستان، ناامنی و به ویژه احساس ناامنی است که در این پایان نامه قصد داریم به بررسی رابطه آن با تمایل به مهاجرت بپردازیم. روش تحقیق در این مطالعه تحلیل ثانویه داده‌های پیمایش مردم افغانستان در سال 2017 است.

براساس یافته‌های تحقیق، افـرادی که تمایل مهاجرتی بالایی داشته‌اند را مردان، جوانان، دارای تحصـیلات دیـپلم، مجـرد، از قومیـت هـزاره و بیشتر در معرض رسانه (تلویزیون) می‌باشند. همچنین، افرادی که از خانواده‌های طبقـه متوسـط و پـایین بودند تمایل بیشتری به مهاجرت از کشور داشتند. افرادی که حداقل یکی از اعضای خـانواده‌شـان خـارج از کشور بوده است بیشتر تمایل به مهاجرت از کشور داشتند. علاوه بر این، متغیرهای وضعیتی – ساختاري نیز بر تمایل به مهاجرت اثرگذار بوده‌اند.

در نهایت، نتایج نشان داد که احساس نا امنی با تمایل به مهاجرت از کشور رابطه آمـاری معناداری دارد و افرادی که احساس ناامنی زیادی می‌کنند تمایل بیشتری به مهاجرت از کشور دارند. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که تأثیر معنی‌دار احسـاس نـاامنی علیـرغم کنتـرل اثـرات سـایر متغیرهـای جمعیتی و وضعیتی- ساختاری همچنان در مدل باقی مانده است. از اینـرو، احسـاس نـاامنی متغیـر مهـم و تأثیرگذار بر تمایل به مهاجرت از کشور افغانستان است.