آذر ۱۹, ۱۴۰۳ ۱۲:۴۰ بعد از ظهر
داستان عجیب فرزندان مادر ایرانی در برنامه‌ی « مثل ماه »
ویژه‌برنامه‌ی افطار شبکه‌ی سه سیما، « مثل ماه » نام دارد. برنامه‌ای که جایگزین برنامه‌ی «ماه عسل» شده. اما همان سبک و سیاق را دارد. رسالت بوذری مجری این برنامه است و امروز از دو فرزند مادر ایرانی- پدر غیرایرانی دعوت کرد تا به روایت داستان زندگی خود بپردازند. دو فرزندی که نتوانستند به خاطر مادر ایرانی خود صاحب شناسنامه‌ی ایرانی شوند، اما در حقیقت آن‌ها نبودند که از شناسنامه‌ی ایرانی محروم شدند. بلکه ایران بود که نتوانست از آن‌ها بهره‌مند شود.
خانم دکتر بی‌شناسنامه
فهیمه علیزاده در سال ۱۳۶۸ از مادری ایرانی و پدری افغانستانی در ایران متولد شد. از وقتی که به مدرسه رفت فرق بزرگ خودش با بقیه را فهمید: او شناسنامه نداشت. با سختی بسیار درس خواند و درس خواند. در کنکور سراسری درخشید و در رشته‌ی پزشکی یک دانشگاه دولتی قبول شد. با وجود رتبه‌ی بالایش در کنکور او باید شهریه می‌پرداخت. نتوانسته بود شناسنامه بگیرد. به همین خاطر مجبور شد که شهریه پرداخت کند.
اما این پایان دردسرهای بی‌شناسنامگی برای او نبود. او که توانست در المپیاد علمی دانشجویان پزشکی ایران رتبه‌ی چهارم را به دست بیاورد، او که توانست در تجهیزات پزشکی اختراع به نام خودش ثبت کند، با مشکلات عجیب و غریبی روبه‌رو شد. مشکلاتی که فقط یک آدم بی‌شناسنامه با آن‌ها مواجه می‌شود.
او سرانجام توانست شناسنامه‌ی ایرانی بگیرد. اما نه به خاطر مادر ایرانی‌اش، بلکه به خاطر شوهر ایرانی‌اش!
بی‌شناسنامه‌ای که المپیکی شد…
محسن رضایی از مادری ایرانی و پدری افغانستانی در مشهد متولد شد. او خیلی زود نبوغ خودش در تکواندو را نشان داد. به مدت ۶ سال متوالی در مسابقات کشوری ایران قهرمان شد. اما چون شناسنامه نداشت نمی‌توانست به تیم ملی برود. برای گرفتن شناسنامه باید تا ۱۸ سالگی صبر میکرد. بعد از آن هم هیچ تضمینی وجود نداشت که آیا به او شناسنامه بدهند یا ندهند… حداقل ۳ سال باید دوندگی می کرد و ممکن بود مثل خیلی از مادر ایرانی های دیگر تا ۳۰ سالگی هم بی شناسنامه بماند.
عطای تمام این دوندگی‌ها را بخشید به لقایش. او در ایران متولد و بزرگ شد. در ایران تکواندو یاد گرفت و تمرین کرد. در ایران قهرمان می‌شد. اما به او شناسنامه نمی‌دادند تا برای ایران بازی کند. پس به سراغ سرزمین پدری‌اش رفت و شروع کرد با پرچم کشور پدری‌اش بازی کردن….
حالا او دارد برای المپیک آماده می‌شود تا با پرچم افغانستان در مسابقات المپیک شرکت کند…
حرف‌های این دو فرزند مادر ایرانی را در این برنامه می‌توانید در فیلم زیر مشاهده کنید. این دو فرزند به نمایندگی از تمام فرزندان مادر ایرانی-پدر غیرایرانی به صدا و سیما آمده بودند تا بپرسند که چرا قانون تابعیت فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان غیرایرانی ۷ ماه بعد از تصویب در مجلس شورای اسلامی هنوز اجرایی نشده است:
منم با همه شرایط سخت دندون پزشکی قبول شدم و انصراف دادم… وجدان ! هه لعنت به کشوری که فرزند یه مادر ایرانی رو تبعیض میکنند ارد میکنند ..دزدی از حقوق اجتماعی و بین المللی اون فرد میکنند
با سلام
چرا وقتی قانون میشه به بچه‌های ما شناسنامه بدن ولی نمیدن اگه قانونی برا قشر مرفه جامعه یا کسانی که حرفشون همیشه شنیده میشه تصویب و ابلاغ بشه آیا جرات دارن یه ساعتی هم تاخیر کنن کجاست عدالت عدل علی در مملکت امام زمان ایا حضرت علی سلیقه‌ایی عدالت میکرد
خواهشا به داد این بچه‌ها برسید